Resweratrol jest jednym z najsilniejszych polifenoli. Naturalnie występuje w wielu roślinach, takich jak np. ciemne jagody i orzeszki ziemne. Duże ilości tego związku znajdziemy w skórce winogron i dlatego czerwone wino jest prawdopodobnie produktem najbardziej kojarzonym z resweratrolem. Zainteresowanie tym związkiem wśród badaczy znacząco wzrosło, odkąd w artykule z 1997 w uznanym czasopiśmie „Science” stwierdzono, że wykazuje on silne właściwości przeciwnowotworowe. Naukowcy zaczęli polecać nie tylko diety zawierające resweratrol jako zdrowy nawyk w profilaktyce raka, ale i badali wyizolowany związek, próbując wykazać jego możliwości w leczeniu już istniejących nowotworów. Przy okazji potwierdzono korzystny wpływ resweratrolu na zapobieganie niektórym schorzeniom, takim jak choroby układu krążenia, cukrzycy, otyłość czy choroby wątroby. Szczegóły omawiamy poniższym artykule.

Historia badań nad resweratrolem

Resweratrol to związek pochodzenia roślinnego, który został po raz pierwszy opisany przez japońskiego badacza Takaokę w 1939 roku. Wyizolował on tę substancję z jednego z gatunków ciemiężycy Veratrum grandiflorum. Stąd kawałek nazwy łacińskiej rośliny w nazwie tego związku. Artykuł Japończyka nie wzbudził wtedy wielkiego zainteresowania. Pojawiło się ono dopiero prawie 60 lat później w 1997 roku po pracy Janga opisującej działanie resweratrolu w chemoprewencji raka i innych chorób. Od tamtego czasu pojawiły się tysiące prac na temat jego właściwości. Przeprowadzano też badania kliniczne.

Źródła występowania 

Resweratrol występuje w ponad 70 gatunkach roślin. Rośliny produkują go w odpowiedzi na stres związany z urazem, infekcjami bakteryjnymi lub grzybiczymi oraz jako ochronę przed nadmiernym promieniowaniem słonecznym. Im więcej takich stresowych zdarzeń spotyka rośliny, tym bardziej są one bogate w resweratrol.

Prawdopodobnie najbardziej znanym źródłem resweratrolu są czerwone winogrona – znajdziemy go w ich skórce i pestkach. Do innych popularnych w naszym pożywieniu źródeł reswertrolu należą czerwone wino, czarne jagody, czarne porzeczki, morwa, surowe kakao i herbata. Znajdziemy go też w orzeszkach ziemnych.

Związek występuje w postaci dwóch izomerów: cis i trans. To właśnie trans-resweratrol wydaje się częstszą i bardziej stabilną naturalną formą tego związku.

Czym jest paradoks francuski?

We Francji znanej z produkcji czerwonego wina, mimo wysokiego spożycia tłuszczów nasyconych notuje się niską śmiertelność z powodu choroby niedokrwiennej serca. Wzbudzało to od dawna ogromne zainteresowanie badaczy na całym świecie. W końcu fenomen ten powiązano ze spożyciem właśnie wina z czerwonych winogron o dużej zawartości resweratrolu.

Ogólnie badacze uznali, że obecność resweratrolu w diecie zmniejsza śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny, zmniejsza ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, zmniejsza też ryzyko niektórych nowotworów (np. raka piersi czy raka przełyku), choć nie wszystkie badania epidemiologiczne to potwierdzają, bo pojawia się w nich zbyt dużo zmiennych – np. różny styl życia badanych, ich wiek czy ogólny stan zdrowia. Stąd prace oceniające właściwości i działanie związku wciąż trwają.

Kierunki badań nad właściwościami resweratrolu

Przede wszystkim trzeba zaznaczyć, że czym innym jest spożywanie żywności zawierającej przeciwutleniacze takie jak resweratrol, a czym innym suplementacja wyizolowaną z rośliny substancją. Jest tak zwłaszcza gdy dawki w suplementach diety i lekach są wielokrotnie wyższe niż to, co przeciętnie potrafimy zjeść wraz z żywnością oraz gdy naszym celem jest nie profilaktyka, a wyleczenie już istniejącej choroby.

Trzeba zdawać sobie sprawę z ograniczeń takich badań. Między innymi w przypadku czystej wyizolowanej z rośliny substancji trudne okazuje się znalezienie takiej dawki, która działa pozytywnie, nie wywołując skutków ubocznych lub toksyczności. Niektóre substancje działają zupełnie inaczej w niskich i w wysokich dawkach. 

Resweratrol jako cząsteczka ma charakter lipofilowy, więc istnieje podejrzenie, że jego obecność w organizmie po zaprzestaniu dawkowania jest przedłużona. Może on bowiem uwalniać się nadal z tkanek, w których jest skumulowany, w większym stężeniu. Odkryto np. jego wyższe stężenia w takich tkankach jak serce, wątroba i nerki. Ponadto jego metabolity nie dość, że same mogą mieć pewną aktywność leczniczą, to jeszcze wskazuje się na możliwość ponownej ich przemiany w organizmie w resweratrol.

Ciekawym spojrzeniem na działanie związku jest porównanie go do biologicznego tsunami. Resweratrol wykazuje bowiem wiele interakcji z różnymi substancjami w komórce, wywołując szereg różnych odpowiedzi. Efekt leczniczy jest wypadkową tych działań. Stąd może się brać niepewność wyników poszczególnych badań, które skupiają się na koncepcji: „cząsteczka aktywna i jej cel w komórce”.

Jakie właściwości wykazuje resweratrol?

Właściwości antyglikacyjne

Glikacja to reakcja, która zachodzi w naszym organizmie między białkami a cukrami redukującymi. Produkty powstające w czasie tej reakcji mogą się kumulować i powodować uszkodzenia na poziomie całych tkanek i pojedynczych komórek. Nadmierna glikacja jest wiązana z częstszym występowaniem takich chorób jak cukrzyca (i jej powikłania), rak płuc, rak piersi, myasthenia gravis i choroby neurodegeneracyjne. Wiele badań in vitro i in vivo na zwierzętach potwierdza, że resweratrol posiada właściwości antyglikacyjne.


Działanie w cukrzycy typu II

Zaobserwowano, że resweratrol ma korzystny wpływ na metabolizm glukozy. W badaniach na zwierzętach znacznie obniżał poziom glukozy we krwi, lipidów w osoczu i wolnych kwasów tłuszczowych oraz hamował ekspresję mediatorów stanu zapalnego. Ponadto zwiększał wychwyt glukozy w mięśniach, zmniejszając insulinooporność. Chronił również chore zwierzęta przed powikłaniami cukrzycowymi, takimi jak zwłóknienie mięśnia sercowego czy nefropatia cukrzycowa. Ponadto wykazano, że podawanie resweratrolu szczurom ciężarnym zapobiegało nietolerancji glukozy i dysfunkcji wysp trzustkowych u potomstwa związanych z cukrzycą ciążową.


Badania prowadzone na ludziach wśród osób z cukrzycą nie dały już tak jednorodnych wyników. W jednym z badań podawanie 250 mg resweratrolu na dobę poprawiło kontrolę glikemii, zmniejszyło skurczowe ciśnienie krwi, poziom cholesterolu LDL-C, cholesterolu całkowitego, azotu mocznikowego i białka całkowitego. 

W innym badaniu, w którym pacjentom z cukrzycą typu II podawano 1 g dziennie, resweratrol obniżał skurczowe ciśnienie krwi, poziom glukozy we krwi na czczo, hemoglobinę A1c, poziom insuliny i wskaźniki insulinooporności, a poziom tzw. dobrego cholesterolu HDL był podwyższony. 

Ponadto w innej pracy zauważono, że po podaniu resweratrolu w dawce 50 mg dwa razy dziennie wielkość owrzodzeń stóp u pacjentów z cukrzycą została zmniejszona. Ponadto badanie, w którym pacjenci z cukrzycą typu II otrzymywali go w ilości 500 mg dziennie, wykazało znaczny spadek albumin i kreatyniny w moczu oraz wzrost aktywności enzymów antyoksydacyjnych w surowicy. Uznano go więc za potencjalny środek ochronny przed powikłaniami cukrzycowymi, takimi jak zaćma, ototoksyczność cukrzycowa, kardiomiopatia cukrzycowa, utrata gęstości kości i nefropatia.

Jednak w badaniu z udziałem 66 pacjentów, którym podawano 1000 lub 150 mg resweratrolu dziennie, leczenie nie poprawiło stanu zapalnego, homeostazy glukozy, ciśnienia krwi ani zawartości lipidów w wątrobie. W rzeczywistości, w porównaniu z kontrolą placebo, wysoka dawka zwiększyła poziom cholesterolu całkowitego, cholesterolu LDL i fruktozaminy.

Trzeba więc pamiętać, że choć większość badań wspiera stosowanie resweratrolu w cukrzycy, to badacze muszą też dociec, skąd biorą się wyniki negatywne, żeby uniknąć błędów w leczeniu pacjentów.

Wpływ na utratę wagi i tkanki tłuszczowej

Otyłość stała się poważnym problemem zdrowotnym na całym świecie. Wpływ resweratrolu na metabolizm glukozy i lipidów sugerował badaczom, że może się on przydać otyłym pacjentom.

Zaprojektowano więc badania na myszach z otyłością, w których wykazano, że podawanie resweratrolu znacznie zmniejszyło ich masę ciała i tkanki tłuszczowej. Zmniejszył się też poziom leptyny i lipidów w osoczu, insulina i glukoza we krwi się unormowały. Ponadto związek podawany ciężarnym i karmiącym myszom doprowadził do promowania brązowienia białej tkanki tłuszczowej i termogenezy u męskich potomków. Te korzyści zdrowotne utrzymywały się i zapobiegały otyłości w ich przyszłym życiu.

Niemniej jednak resveratrol w badaniach na ludziach nie wykazał znaczącego wpływu na utratę wagi, wyszczuplenie talii, BMI lub redukcję masy tłuszczowej.

Antyoksydacyjny wpływ resweratrolu

Stres oksydacyjny, czyli brak równowagi między wytwarzaniem reaktywnych form tlenu a obroną antyoksydacyjną może być powodem wielu chorób związanych z wiekiem. Są to np. nowotwory, cukrzyca, przewlekła choroba nerek, choroby układu krążenia i choroby neurodegeneracyjne. Ponadto nadprodukcja wolnych rodników indukuje stany zapalne, rozregulowanie mitochondriów i śmierć komórki.

Potwierdzono w badaniach przeprowadzonych in vitro i na zwierzętach, że resweratrol jest jednym z najsilniejszych przeciwutleniaczy, a jego działanie związane jest z obecnością w jego strukturze trzech grup hydroksylowych. Ma on właściwości hamujące nadmierną produkcję reaktywnych form tlenu, dzięki czemu zmniejsza peroksydację lipidów, chroniąc błonę mitochondrialną i błonę komórkową. Stymuluje także zwiększenie produkcji glutationu w komórce.

Działanie przeciwzapalne resweratrolu

Wiele badań in vitro wykazało, że resweratrol hamuje wydzielanie cytokin prozapalnych i chemokin, co zmniejsza stany zapalne. Ponadto związek ten promował wydzielanie endogennych związków przeciwzapalnych. Wydaje się, że to właśnie działanie przeciwzapalne odpowiada za złagodzenie wielu stanów chorobowych.

Sęk w tym, że efekty działania resveratrolu zależeć mogą od zastosowanej dawki. Jednym z mechanizmów działania przeciwzapalnego tego związku jest hamowanie cyklooksygenazy. Hamuje to powstawanie prostaglandyn zapalnych, jednak wyższe dawki zaczynają także hamować prostaglandyny przeciwzapalne. Potwierdzono ten efekt badaniem na myszach z wrzodami żołądka, u których podanie resweratrolu opóźniło gojenie wrzodów.

Sprawdź również: Atakuje Cię Wirus opryszczki? Koniecznie przeczytaj ten artykuł

Wpływ na choroby wątroby 

W kilku badaniach wykazano, że resweratrol może hamować niealkoholowe stłuszczenie wątroby, łagodzić chemiczne uszkodzenia oraz hamować zwłóknienie i marskość wątroby.

Neuroprotekcyjna rola resweratrolu

W badaniach na zwierzętach wykazano, że resweratrol bierze udział w redukcji uszkodzeń i apoptozy neuronów oraz poprawie funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Sprawdził się także jako środek poprawiający funkcje poznawcze, uczenie się i pamięć u myszy eksponowanych na fluor, szczurów z otępieniem naczyniowym oraz w mysich modelach choroby Alzheimera. U zwierząt łagodził też ból neuropatyczny.

Jednak metaanaliza randomizowanych badań klinicznych na ludziach nie dała sensownej odpowiedzi na pytanie, czy związek ten może być korzystny, czy też nie ma znaczącego wpływu na wybrane miary sprawności poznawczej. Trwają badania in vitro i na zwierzętach, które mają rozstrzygnąć, czy resveratrol mógłby być przydatny w leczeniu takich chorób neurodegeneracyjnych jak choroba Alzheimera (in vitro hamował agregację amyloidu β, kluczowego czynnika w tej chorobie) czy choroba Parkinsona.

Rola w zapobieganiu chorobom układu krążenia

Silne dowody przemawiają za tym, że resweratrol to jeden z najsilniejszych polifenoli i najsilniejszych protektorów przed chorobami sercowo-naczyniowymi. Dzieje się tak, ponieważ neutralizuje wolne rodniki wytwarzane w krwi, przez co może poprawiać funkcję śródbłonka naczyń krwionośnych, zmniejszać stany zapalne oraz hamować agregację płytek krwi mogących tworzyć skrzep miażdżycowy. Poprawia też profil lipidowy, będący jednym z czynników, które mogą sprzyjać miażdżycy.

Ponadto jego pozytywny wpływ na serce obejmuje zwiększenie gęstości naczyń włosowatych i zmniejszenie apoptozy kardiomiocytów, co może być korzystne w regeneracji mięśnia sercowego po ostrym zawale serca. Resweratrol przyspiesza także hydrolizę lipidów w brunatnej tkance tłuszczowej, co może pozytywnie wpłynąć na obniżenie masy ciała i zmniejszenie stłuszczenia mięśnia sercowego.

Właściwości przeciwnowotworowe 

Profilaktyka nowotworów

Prowadząc duże badania epidemiologiczne, naukowcy co jakiś czas trafiają na naturalne substancje, które okazują się skuteczne w prewencji nowotworów. W ten sposób odkryto działanie np. sulforafanu i izotiocyjanianu fenylu (warzywa kapustne), 3-galusanu epigallokatechiny (zielona herbata), kurkuminy (kurkuma), związków zawierających siarkę i selen (rodzaj Allium) oraz likopenu (pomidory). Wiele badań in vitro i in vivo sugeruje, że i resweratrol ma takie korzystne właściwości ze względu na jego zdolność regulowania wielu procesów w komórce, zarówno tych ochraniających komórki zdrowe, jak i indukujących proces apoptozy komórki chorej.

Próby leczenia nowotworów

Naukowcy badają także resweratrol pod kątem uczynienia z niego leku zwalczającego istniejące już nowotwory. Jedną z ważnych przeszkód w osiągnięciu celu jest uzyskanie leczniczego stężenia substancji w miejscu docelowym, czyli w tkance nowotworowej. Najłatwiej takie stężenie osiągnąć np. w świetle przewodu pokarmowego. Prowadzone są już wstępne badania dotyczące profilaktyki i leczenia raka jelita grubego.

Drugim miejscem, w którym łatwo osiągnąć zakładane stężenia substancji, jest skóra. W modelach zwierzęcych zaobserwowano pod wpływem zewnętrznie stosowanego resweratrolu zmniejszenie częstości występowania nowotworów skóry oraz ilości i wielkości guzów. Także doustne podawanie resweratrolu myszom przyniosło podobnie pozytywne efekty.

Okazuje się, że duże znaczenie ma tu dawka. Małe dawki (dietetyczne) wykazują działanie ochronne na komórki. Z kolei duże dawki potrafią wywoływać apoptozę nie tylko komórek chorych, ale i zdrowych. Resweratrol w dużych dawkach zmienia bowiem swe działanie z antyoksydacyjnego w prooksydacyjne.

Wpływ hormonalny

Resweratrol jest klasyfikowany jako fitoestrogen ze względu na to, że ma możliwość interakcji z receptorami estrogenowymi. Niektóre badania wykazały, że może on być korzystny w chemoprewencji raka piersi.

Jednak okazuje się, że różne dawki związku wykazywały różne skutki zdrowotne. Zachodzi bowiem jego interakcja z endogennymi estrogenami i jest możliwe podniesienie ich poziomu. A wysoki poziom endogennych estrogenów może indukować proliferację komórkową, a co za tym idzie – rozwój raka piersi. Działając jako agonista estrogenu, resweratrol wykazuje zależny od płci wpływ na niektóre choroby i różne nasilenie skutków ubocznych, co badacze muszą wziąć pod uwagę.

Wspomagające działanie w połączeniu z lekami cytotoksycznymi

Pozytywnym działaniem resweratrolu jest zmniejszenie lekooporności komórek rakowych oraz zwiększenie siły działania powszechnie stosowanych leków przeciwnowotworowych. Ten efekt tworzy możliwość zmniejszenia dawek leków cytotoksycznych, co zmniejszyłoby skutki uboczne terapii nowotworów.


Wpływ na układ kostny

Kilka badań wykazało, że podanie resweratrolu powodowało wzrost fosfatazy alkalicznej w surowicy i fosfatazy zasadowej w kościach, natomiast nie zmniejszało się stężenie wapnia w surowicy, osteokalcyny (swoistego markera obrotu kostnego) i prokolagenu.

Podobnie pozytywne wyniki otrzymano w badaniu przeprowadzonym na pacjentach z cukrzycą typu 2, narażonych na ryzyko złamań. Podawano im związek w dawce 500 mg/dobę i zaobserwowano zmniejszoną utratę gęstości kości. Co ciekawe, lepsze wyniki uzyskano u pacjentów, którzy mieli niższe wartości wapnia i 25-hydroksywitaminy D, oraz u osób pijących napoje alkoholowe. Wygląda na to, że pacjenci chorzy i osłabieni najbardziej korzystają na takiej terapii.

W innych badaniach wykazano, że resweratrol pozytywnie wpływa na procesy różnicowania osteoblastów, spowalniając proces osteoporozy. Podawanie go w połączeniu z koncentratami płytek krwi zapobiegało także martwicy kości spowodowanej przez bisfosfoniany (m.in. kwas zoledronowy).

Postulowany efekt przeciwstarzeniowy resweratrolu – czy faktycznie występuje?

Naukowcy w badaniach przeprowadzonych na muszkach owocowych, rybach, pszczołach miodnych i myszach sprawdzali, czy resweratrol dzięki swym pozytywnym właściwościom wydłuża życie.

Niektóre z tych badań wykazały, że organizmy badane żyły dłużej w porównaniu z tymi, którym resweratrolu nie podawano.

Naukowcy zaobserwowali, że podawanie suplementu z resweratrolem przez sześć miesięcy poprawiło również odporność na zmęczenie i właściwości funkcjonalno-mechaniczne mięśni szkieletowych u starszych myszy.

Jednak przełomu w tych badaniach nie odnotowano, gdyż okazuje się, że efekt dłuższego i zdrowszego życia zależy od wielu czynników, a nie jednego wyizolowanego składnika suplementu. Nie zmienia to oczywiście faktu, że resweratrol wydaje się bardzo pozytywnym składnikiem żywności i spożywanie choćby winogron (całych, ze skórkami) będzie dla nas korzystne.

Działanie przeciwdrobnoustrojowe 

Resweratrol wykazuje właściwości immunomodulujące, co poprawia reakcję organizmu na patogeny.

Jednocześnie zauważono w badaniach, że wykazuje on działanie przeciwwirusowe. Między innymi zapobiegał replikacji enterowirusa 71. Resweratrol w wodnym roztworze z karboksymetylo-β-glukanem hamował także replikację ludzkich rinowirusów, odpowiedzialnych za przeziębienie zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Okazuje się, że powyższy roztwór stosowany miejscowo jako aerozol do nosa łagodzi objawy takie jak kaszel, wyciek z nosa, przekrwienie błony śluzowej, kichanie, a nawet ból gardła i gorączkę.

Ponadto związek wzmacniał odporność u prosiąt zakażonych rotawirusem, powodując złagodzenie biegunki i stanu zapalnego.

Resweratrol wykazuje również działanie przeciwbakteryjne przeciwko Haemophilus influenzae, Escherichia coli, Propionibacterium Acnes i Staphyloccocus aureus – co wykazały badania in vitro. W badaniach in vivo z kolei resweratrol zmniejszył żywotność bakterii Haemophilus influenzae i zmniejszył infekcyjne zapalenie dróg oddechowych.

W zakażeniach ogólnoustrojowych bakterią Staphylococcus aureus dodatkowe podawanie związku hamowało uszkodzenia neutrofili, zapobiegało zapaleniu kości i szpiku oraz rozwojowi zakrzepicy.

Inne badanie (na myszach) pokazało, że zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych spowodowane Escherichia coli zostawiało mniejsze uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, gdy podawany był resweratrol. Wpływał on na uszczelnienie bariery krew-mózg i zmniejszał produkcję cytokin zapalnych.

W jednym z badań in vitro okazało się, że już niewielka dawka związku hamuje rozrost oraz powstawanie biofilmu bakterii próchnicotwórczej Streptococcus mutans. Można by go więc wykorzystywać do profilaktyki próchnicy zębów, jako że działa przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie. Stosując dwuprocentową emulsję z resweratrolem u dzieci, zauważono zmniejszenie stanów zapalnych dziąseł.

Z drugiej strony w stwardnieniu rozsianym i wirusowym zapaleniu wątroby typu C podawanie resweratrolu pogarsza wyniki kliniczne.

Ziołowe wsparcie układu krwionośnego.

Wpływ na mikrobiom jelitowy

Polifenole, a w tym i resweratrol (oraz jego metabolity) wpływają na skład mikrobiomu. Między innymi zauważono, że:

  • działają jak prebiotyk;
  • mają działanie przeciwbakteryjne na niektóre szczepy;
  • hamują wzrost np. Clostridium, Lachnospiraceae i Enterococcus faecalis;
  • regulują adhezję bakterii do powierzchni komórek, faworyzując „dobre” szczepy Bifidobacterium i Lactobacillus;
  • zmniejszają stosunek Firmicutes/Bacteroidetes, który jest zwiększony u pacjentów otyłych lub z chorobami ogólnoustrojowymi;
  • okazuje się także, że podawanie resweratrolu powoduje zmniejszenie tworzenia N-tlenku trimetyloaminy (TMAO) powstającego w wyniku trawienia czerwonego mięsa, żółtka, tłustych serów i wątroby. Wysokie stężenie TMAO jest uważane za ryzyko zawału serca i udaru mózgu, ponieważ aktywuje aktywność płytek krwi, predysponując do zakrzepicy;
  • istnieją również dowody potwierdzające pozytywną rolę resweratrolu w utrzymaniu funkcji i integralności bariery jelitowej.

Resweratrol w kosmetyce i dermatologii

Popularność resweratrolu w kosmetyce i dermatologii związana jest przede wszystkim z udowodnioną zdolnością do przenikania przez barierę skórną oraz działaniem przeciwstarzeniowym. Badania wykazały, że preparaty z resweratrolem mogą stymulować proliferację fibroblastów i przyczyniać się do wzrostu stężenia kolagenu III. Okazuje się także, że jego powinowactwo do receptorów estrogenowych może stymulować produkcję kolagenu typu I i II. Dodajmy do tego ochronną rolę tego związku przed uszkodzeniami oksydacyjnymi związanymi z działaniem wolnych rodników i promieniowania UV na skórę, co spowalnia proces fotostarzenia skóry.

W badaniach na ludziach zewnętrznie stosowany resweratrol poprawiał także stan skóry trądzikowej.

Biodostępność resweratrolu

Resweratrol ma krótki okres półtrwania wynoszący około 1,5 godziny ze względu na szybkie wchłanianie w jelicie i degradację w wątrobie. Po spożyciu 77–80% związku jest wchłaniane do krwiobiegu na drodze aktywnego transportu przez komórki nabłonka jelitowego, po czym wiąże się z albuminami i lipoproteinami. Ten polifenol jest łatwo uwalniany z kompleksów i może być transportowany do komórek. Około 49–61% resweratrolu jest wydalane z moczem.

Aby poprawić jego biodostępność, stosuje się różne nośniki np. nośnik liposomalny. Resweratrol liposomalny będzie łatwiej przenikał przez błony komórkowe. Inne sposoby to wykorzystanie podobnych do niego związków (tzw. proleków), które łatwiej się wchłaniają i mogą być następnie enzymatycznie hydrolizowane do wolnego trans-resweratrolu w komórkach docelowych.

Interakcje z lekami

W dzisiejszych czasach pacjenci przyjmują różnorodne leki i suplementy, więc suplementacja resweratrolu powinna być również zbadana pod kątem ewentualnych interakcji. Wpływa on bowiem hamująco na cytochrom P450 w wątrobie (odpowiedzialny za metabolizm w organizmie różnych substancji, w tym suplementów i leków), szczególnie gdy jest podawany w dużych dawkach. Może to osłabiać działanie leków. Takie połączenie powinniśmy skonsultować z lekarzem.

Zbadane interakcje resweratrolu z innymi związkami:

  1. może zwiększyć biodostępność nikardypiny po podaniu doustnym;
  2. zwiększa wchłanianie metotreksatu w jelicie i zmniejsza wydalanie metotreksatu przez nerki;
  3. może zwiększyć aktywność przeciwzakrzepową warfaryny, co może zwiększyć ryzyko krwawienia;
  4. może osłabiać działanie inhibitorów proteazy ludzkiego wirusa upośledzenia odporności (HIV);
  5. może wchodzić w interakcje z inhibitorami reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A (reduktaza HMG-CoA), lekami przeciwarytmicznymi, agonistami kanału wapniowego, lekami przeciwhistaminowymi i lekami immunosupresyjnymi.


Ciekawe badania pokazały, że łącząc w jednej kapsułce polifenole z witaminami, osiąga się lepsze efekty lecznicze. Na przykład:

  • Połączenie resweratrolu z witaminą D3 wzmacnia estrogenne działanie resweratrolu oraz mocniej łagodzi nefropatię cukrzycową.
  • Połączenie glukanu, witaminy C i resweratrolu mocniej hamowało wzrost guzów piersi i płuc w modelach in vivo.

W badaniach, w których porównywano proszek ze skórek winogron oraz czysty wyizolowany resweratrol, zauważono przewagę leczniczą naturalnego proszku. Często badania pokazują, że wszystkie związki czynne w roślinie współpracują ze sobą, dając lepsze efekty kuracji.


Bezpieczeństwo podawania i ewentualne skutki uboczne

Podawanie resweratrolu jest na ogół dobrze tolerowane i bezpieczne. Odnotowano pewne działania niepożądane przy jego podawaniu w dużych dawkach (2–5 g). Do najczęstszych należały: biegunka, nudności, niedokrwistość, wymioty, wzdęcia i dyskomfort w jamie brzusznej. Wyjątkowo niepokojące działanie uboczne – nefrotoksyczność – zanotowano u pacjentów ze szpiczakiem mnogim (i tylko u nich).

Badania na szczurach wskazują także, że długotrwałe przyjmowanie dużych dawek resweratrolu może mieć pewien hamujący wpływ na pracę tarczycy. Nie zanotowano u zwierząt klinicznej niedoczynności tarczycy, ale rósł poziom TSH i narząd się powiększał.


Podsumowanie

Nie możemy jeszcze z całą pewnością potwierdzić właściwości leczniczych resweratrolu. Wygląda jednak na to, że jest cennym składnikiem naszej diety i stanowi element zapobiegania ewentualnym chorobom. Niekoniecznie powinien być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety, za to warto pamiętać o wzbogaceniu menu w potrawy z jego zawartością.

Badania nad podawaniem pacjentom czystego resweratrolu nie są do końca spójne. W niektórych badacze zauważyli np. zmniejszenie czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych czy też korzyści odnieśli pacjenci z cukrzycą. Jednakże istnieją też próby kliniczne, w których żadnych pozytywnych efektów nie odnotowano. Może mieć na to wpływ wiele czynników, począwszy od wyjściowego stanu zdrowia badanych pacjentów, poprzez ich styl życia oraz dietę aż do użytych dawek i czasu interwencji.


Wybierając suplement diety z resweratrolem, pamiętajmy, że akurat w tym wypadku nie musimy szukać wysokich dawek. Badania pokazują, że dawki niższe, zbliżone do tych osiągalnych w diecie, miały bardzo dobry wpływ na zdrowie. Zastosowanie wysokich dawek w leczeniu chorób jest wciąż w trakcie testowania klinicznego.

Bibliografia

  1. Ratz-Łyko A., Arct J., Resveratrol as an active ingredient for cosmetic and dermatological applications: a review, Journal of Cosmetic and Laser Therapy, 2019.
  2. Galiniak S., Aebisher D., Bartusik-Aebisher D., Health benefits of resveratrol administration, Acta Biochimica Biologica, 2019.
  3. Pezzuto J.M., Resveratrol: Twenty Years of Growth, Development and Controversy, Biomolecules and Therapeutics, 2019.
  4. Meng X., Zhou J., Zhao C., Gan R., Li H., Health Benefits and Molecular Mechanisms of Resveratrol: A Narrative Review, Foods, 2020.
  5. Shaito A., Posadino A.M., Younes N., Hasan H., Halabi S., Alhababi D., Al-Mohannadi A., Abdel-Rahman W.M., Eid A.H., Nasrallah G.K., Pintus G., Potential Adverse Effects of Resveratrol: A Literature Review, International Journal of Molecular Science, 2020.
  6. Inchingolo A.D., Malcangi G., Inchingolo A.M., Piras F., Settani V., Garofoli G., Palmieri G., Ceci S., Patano A., De Leonardis N., Di Pede C., Montenegro V., Azzollini D., Garibaldi M.G., Kruti Z., Tarullo A., Coloccia G., Mancini A., Rapone B., Semjonova A., Hazballa D., D’Oria M.T., Jones M., Macchia L., Bordea I.R., Scarano A., Lorusso F., Tartaglia G.M., Maspero C., Del Fabbro M., Nucci L., Ferati K., Bexheti Ferati A., Brienza N., Corriero A., Inchingolo F., Dipalma G., Benefits and Implications of Resveratrol Supplementation on Microbiota Modulations: A Systematic Review of the Literature, International Journal of Molecular Science, 2022.
  7. Zhou D., Luo M., Huang S., Saimaiti A., Shang A., Gan R., Li H., Effects and Mechanisms of Resveratrol on Aging and Age-Related Diseases, Oxidative Medicine and Cellular Longevity 2021.

5 KOMENTARZE

  1. Resveratrol jest obecny w dużo większym stężeniu w niesamowitej roślinie – rdestowiec ostrokończysty zwany rdestowcem japońskim. Rośnie w bardzo wielu regionach naszego kraju. Możemy sami wykonać wyciąg lub intrakt z korzeni pozyskiwanych na wiosnę lub jesień według opisów nieocenionego dr Henryka Różańskiego. Ja oraz wielu moich znajomych wypróbowaliśmy, osiągając spektakularne efekty ( w moim przypadku wyraźna ulga w ciężkiej arytmii, zwalczony wirus opryszczki, podniesiona odporność itd). Bardzo dziękuję za artykuł i trud włożony w funkcjonowanie portalu.
    Jeśli mi wolno, pragnę zachęcić czytelników do obejrzenia relacji z „Debaty o zdrowiu”, która odbyła się 11 marca 2016 we Wrocławiu :
    http://ukryteterapie.us8.list-manage.com/track/click?u=362bdacaf3436ca98eff5b02d&id=93efda85c1&e=dc1d9f08c3

  2. Pani Małgorzato dziękujemy za ten komentarz! Tego typu wymiana informacji jest niezwykle potrzebna. Debatę obejrzymy, zwłaszcza, że znamy Pana Jerzego osobiście.
    Jak wykonać wyciąg z rdestowca?

  3. Dr Różański jest moim fitoterapeutycznym idolem – jego strona jest kolejną po RadioKlinice perełką w internecie 😉

  4. Tajemnica długowieczności! Stres oksydacyjny to główna przyczyna przedwczesnego starzenia.
    [Informacja od redakcji: pozostała część komentarza została usunięta ponieważ stanowiła promocje suplementów]

Zapytaj lub skomentuj:

Napisz komentarz
Podaj swoje imię