Zakrzepica jest bardzo groźna, może bowiem prowadzić do zatorowości płucnej, zespołu pozakrzepowego, a nawet do śmierci. Nie bagatelizuj obrzęków, uczucia ciężkości nóg, suchości skóry, pajączków i kłującego bólu podudzia. Sprawdź, jak leczy się chorobę zakrzepowo-zatorową, a także jak jej zapobiegać!
Jak rozpoznać zakrzepicę?
Zakrzepica jest podstępna, ponieważ przez długi czas może się rozwijać bezobjawowo. U niektórych pacjentów pojawiają się jednak obrzęki nóg i tkliwość uciskowa. Często obserwuje się podwyższoną ciepłotę kończyn, sine stopy, czasami występuje też stan podgorączkowy. Ból nasila się podczas chodzenia i stania na palcach. Sztywność i napięcie mięśni wskazują na zaawansowane stadium choroby.
Aby stwierdzić zakrzepicę żył głębokich, lekarz przeprowadzi wnikliwy wywiad, a następnie zleci oznaczenie stężenia D-dimerów we krwi. W ten sposób można stwierdzić aktywację fibrynolizy, czyli rozkładu skrzepów. Jeśli wartość wynosi poniżej 300 ng/dl, wyklucza się zaburzenia zakrzepowe. Podwyższony wynik wymaga z kolei pogłębionej diagnostyki. W takiej sytuacji specjalista może zlecić wykonanie:
- USG Dopplera;
- badań laboratoryjnych takich jak morfologia krwi, fibrynogen, czas protrombinowy (PT) i czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APPT);
- angiografii;
- flebografii (wenografii);
- testów genetycznych.
Jeśli podejrzewasz u siebie zakrzepicę, zgłoś się do lekarza pierwszego kontaktu. Postawi on wstępną diagnostę, w razie potrzeby skieruje cię do chirurga naczyniowego, angiologa lub flebologa. Wspomniani specjaliści zajmują się diagnostyką i leczeniem chorób układu żylnego.
Jak zapobiegać zakrzepicy?
Regularnie uprawiaj aktywność fizyczną, zwłaszcza taką, w której angażujesz do pracy mięśnie łydek. Dobrym pomysłem będzie nordic walking, pływanie, spacer o umiarkowanej intensywności, jazda na rowerze czy marszobiegi. Nie siedź zbyt długo, rób krótkie przerwy na spacer i ćwiczenia rozciągające. Na długą podróżą pociągiem, autokarem, samolotem czy samochodem załóż luźne, wygodne ubrania. W miarę możliwości spaceruj lub zginaj stopy naprzemiennie w stronę grzbietową i podeszwową.
Utrzymuj prawidłową wagę ciała (BMI: 18,5-24,9 kg/m2). Pij przynajmniej 2 l wody dziennie, aby uniknąć odwodnienia. Regularnie wykonuj badania profilaktycznie, a wszelkie nieprawidłowości konsultuj z lekarzem. Sprawdź też, czego nie wolno robić przy zakrzepicy.
Jak wygląda leczenie zakrzepicy?
Specjalista może przepisać leki przeciwzakrzepowe, które zapobiegają aglutynacji (zlepianiu się) płytek krwi. Zazwyczaj stosuje się heparynę drobnocząsteczkową, którą wstrzykuje się podskórnie zgodnie z zaleceniami lekarza. Specjalista może również przepisać doustne leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna i acenokumarol.
Nierzadko stosuje się leczenie uciskowe, które polega na stosowaniu odzieży uciskowej (podkolanówek, rajstop lub pończoch) o odpowiednim stopniu kompresji. Wywiera ona nacisk na żyły powierzchowne kończyny dolnej i tym samym pobudza krążenie krwi oraz wspiera pracę zastawek żylnych. Odzież uciskową stosuje się samodzielnie lub łączy z farmakoterapią.
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia zakrzepicy, wykonuje się masaż limfatyczny, zwany również przerywaną kompresją pneumatyczną. Podczas zabiegu wykorzystuje się urządzenie z wielokomorowym mankietem, który napełnia się powietrzem. Można go wykonać na ręce lub nogi, żeby pozbyć się obrzęków.
Artykuł zewnętrzny
