Ropnie mnogie to autoimmunologiczna choroba skóry i tkanki podskórnej objawiająca się zmianami ropnymi. Początkowo na ciele pojawia się pojedyncza zmiana, która zwiastuje rozwijającą się chorobę, lecz niestety nie zawsze jest prawidłowo rozpoznana. Lekarz pierwszego kontaktu może ją błędnie zdiagnozować jako ropień lub czyrak. A nieodpowiednie leczenie pociąga za sobą niestety nieodwracalne skutki.
O tym jakie są przyczyny powstawania ropni mnogich oraz jak je leczyć rozmawiamy z dr hab. n. med. Ireną Walecką, kierownikiem Kliniki Dermatologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie, prof. CMKP, MBA, konsultantem wojewódzkim w dziedzinie dermatologii i wenerologii dla województwa mazowieckiego.
Czym są ropnie mnogie i co powoduje ich mnogość?
Ropnie mnogie (łac. Hidradenitis suppurativa) pojawiają się wokół mieszków włosowych gruczołów łojowych. Najczęstszym miejscem ich występowania są pachy, jednak mogą pojawić się także w okolicy sutków i łona, w obszarze krocza, odbytu i szpary pośladkowej, a w zaawansowanym stadium także na szyi i skórze owłosionej głowy.
Ropnie mnogie obejmują obszar zwiększonej potliwości.
W przebiegu choroby dochodzi do powstania stanu zapalnego, który może przekształcić się w ropnie, przetoki i blizny.
Mieszki włosowe gruczołów łojowych są zajęte wtórnie z powodu dużego odczynu zapalnego.
Jak rozpoznać początek choroby?
Początkowo na ciele pojawia się pojedyncza zmiana, która zwiastuje rozwijającą się chorobę, lecz nie zawsze jest prawidłowo rozpoznana. Lekarz pierwszego kontaktu może błędnie zdiagnozować pojedynczą zmianę jako ropień lub czyrak.
Z powodu nieprawidłowej diagnozy chorzy nie otrzymują fachowej pomocy nawet przez kilka lat – tłumaczy prof. Irena Walecka.
Choroba może rozwijać się bardzo długo, a brak odpowiedniego leczenia może spowodować nieodwracalne skutki.
Rozpoznanie ropni mnogich.
Diagnostyka choroby nie jest skomplikowana, dermatolodzy bardzo łatwo rozpoznają ropnie mnogie, jednak pojedyncza zmiana pojawiająca się na ciele często jest bagatelizowana lub nieprawidłowo diagnozowana.
W niektórych przypadkach wykonuje się także badania bakteriologiczne. Warto jednak wiedzieć, że bakterie nie są czynnikiem prowokującym powstawanie choroby, a jedynie bodźcem nasilającym objawy.
Ropnie mnogie – czynniki ryzyka.
Ropnie mnogie są chorobą autoimmunologiczną, która może towarzyszyć także innym schorzeniom autoimmunologicznym. Ponadto ryzyko jej wystąpienia jest większe wśród osób otyłych i palących papierosy.
Palenie papierosów sprzyja rozwojowi ropni mnogich.
Warto także wiedzieć, że przebieg choroby jest cięższy u mężczyzn niż u kobiet.
Wyróżnia się kilka stopni choroby, wg klasyfikacji Hurleya. Pierwszy stopień to pojedyncze zmiany ropne, natomiast trzeci to ekstremalne zmiany, głębokie przetoki i tunele, ropnie i blizny pozaciągane, co wymaga już współpracy z chirurgiem.
Cukrzyca i brak higieny nasilają objawy choroby.
Objawy towarzyszące ropniom mnogim.
Oprócz zmian skórnych w przebiegu ropni mnogich pojawia się także duży ból i pieczenie. Można zaobserwować także sączące się zmiany, które powodują dyskomfort.
Zmiany ropne wydzielają specyficzny i nieprzyjemny zapach.
Osoby zmagające się z ropniami mnogimi czują się niekomfortowo, co wiąże się także z dużą stygmatyzacją. Chorzy nie mogą uprawiać sportu oraz korzystać z basenu, a każdy ruch powoduje ból.
Guzy zapalne w przebiegu ropni mnogich.
Nieprawidłowe leczenie ropni mnogich może doprowadzić do pojawienia się podskórnych guzów zapalnych. To skutek postępującego stanu zapalnego, dlatego bardzo ważne jest, aby jak najszybciej zapobiegać jego rozwojowi.
Stan zapalny mieszków włosowych gruczołów łojowych może przekształcić się w guzy zapalne.
Guzy zapalne mogą osiągać bardzo duże rozmiary, które znacznie ograniczają ruchomość kończyn. W niektórych przypadkach guzy wymagają leczenia operacyjnego, a gojenie się powoduje wciąganie skóry i bliznowacenie.
Powikłania ropni mnogich.
Guzy zapalne to nie jedyne powikłania ropni mnogich. W przebiegu choroby mogą wystąpić także głębokie przetoki, które potrafią drenować nawet w okolice odbytu. Poważnym problemem są również ograniczenia ruchowe.
Chorzy z licznymi zmianami skórnymi i bliznami mogą mieć problemy z unoszeniem kończyn.
WAŻNE! W przypadku długotrwałego stanu zapalnego może powstać uogólniony stan zapalny organizmu, czyli sepsa!
Dowiedz się, jak mobilizować blizny >> Blizna – dlaczego warto z nią pracować i jak to wpływa na nasze ciało?
Leczenie ropni mnogich.
Ropnie mnogie mogą być leczone na wiele sposobów, mimo to żadna nie umożliwia stuprocentowego wyleczenia.
Ropnie mnogie to choroba, którą można zaleczyć, a nie wyleczyć.
Pomimo braku szansy na wyleczenie, warto wiedzieć, że szybka diagnoza może zahamować rozwój choroby. Metody leczenia zależą od stopnia zaawansowania choroby. Na początku terapii stosuje się antybiotykoterapię miejscową lub podaje antybiotyki doustne. W przypadku braku znaczącej poprawy włącza się pochodne witaminy A.
Antybiotykoterapia nie zawsze przynosi poprawę, dlatego zaleca się leczenie chirurgiczne.
Skuteczną metodą leczenia jest wycięcie zmian skórnych wraz marginesem zdrowych tkanek.
Ropnie mnogie i leczenie biologiczne.
Ostatnią formą terapii jest leczenie biologiczne, które jest nowością w polskiej medycynie. Polega na leczeniu preparatami farmaceutycznymi wytworzonymi metodą inżynierii medycznej.
Leczenie biologiczne przerywa łańcuch zapalny.
Leczenie biologiczne skierowane jest na element reakcji immunologicznej, żeby zapobiec rozwijaniu się stanu zapalnego. Powszechnie stosuje się je w reumatologii i gastrologii.
Leki podawane są w szpitalu, po czym pacjent może wrócić do domu. Po pewnym czasie powinien zgłosić się na tak zwany punkt kontrolny – wykonuje się niezbędne badania, które są warunkiem dalszego leczenia terapią biologiczną.
Leczenie biologiczne może zatrzymać rozwój choroby i poprawić jakość życia pacjentów.
Leczenie biologiczne daje nadzieję na walkę z chorobami, które uznawane są za nieuleczalne.
Podcast do wysłuchania.
Transkrypcja i opracowanie artykułu: Joanna Zielińska
