Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą ogólnoustrojową, która atakuje nie tylko skórę, ale i cały organizm, siejąc w nim nie lada spustoszenie. O niebagatelnym związku łuszczycy z kondycją całego organizmu opowiada nasz gość – dr n. med. Piotr Gryglas, specjalista chorób wewnętrznych, kardiolog i hipertensjolog.

aktualizacja: 09’2022

Łuszczyca to nie tylko choroba skóry

Łuszczyca jest ciężką ogólnoustrojową, przewlekłą, nawrotową chorobą, uwarunkowaną genetycznie, na którą cierpi od 2 do 3% populacji. Może pojawić się w każdym wieku. W Polsce cierpi na nią ponad milion osób.

Łuszczyca jest chorobą zapalną, która dotyka nie tylko naszej skóry, ale także całego organizmu.

Podobnie jak w przypadku innych chorób autoimmunologicznych, dochodzi do wydzielania z miejsca zapalenia cytokin, czyli tzw. mediatorów zapalenia. Są to substancje przenoszące informację międzykomórkową. Jeśli dochodzi do autoimmunologicznego stanu zapalnego, cytokiny informują kolejne komórki układu odpornościowego o tym procesie.

Cytokiny mogą wywoływać kolejne stany zapalne w innych miejscach naszego organizmu, dlatego łuszczyca skóry poprzez wydzielane mediatory zapalenia może pobudzać układ odpornościowy do wytworzenia kolejnych ognisk zapalnych!

Osoby chore na łuszczycę niemal na każdym kroku doświadczają odrzucenia przez społeczeństwo. Widoczne zmiany skórne przyciągają wzrok, niejednokrotnie chorzy mają problem m.in. ze skorzystaniem z usług fryzjerskich czy kosmetycznych. Bierze się to z powszechnie panującej opinii, że łuszczycą można się zarazić. To powód, dla którego wielu chorych woli się izolować, a to z kolei źle wpływa na ich stan psychiczny, co w konsekwencji negatywnie przekłada się na przebieg leczenia. Pamiętajmy, łuszczycą nie można się zarazić!

Czy łuszczyca może być powodem reakcji łańcuchowej w naszym organizmie?

Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, nie postępuje gwałtownie, ale poprzez toczący się latami stan zapalny może doprowadzać do uszkodzeń innych narządów.

Osoby zmagające się z przewlekłym stanem zapalnym częściej mają problemy z otyłością, chorują na nadciśnienie tętnicze oraz miażdżycę.

Wyróżnia się co najmniej kilka chorób współistniejących z łuszczycą, zwykle są to schorzenia układów:

  • krążenia,
  • pokarmowego,
  • kostno-stawowego.

Do najpowszechniejszych chorób zalicza się łuszczycowe zapalenie stawów, które stanowi bardzo duże zagrożenie reumatologiczne i ortopedyczne, ponieważ przewlekły stan zapalny powoduje uszkodzenie różnych stawów. Proces zapalny może rozpocząć się w nietypowym miejscu np. stawie barkowym, obojczykowo-mostkowym, łokciowym czy kolanowym. Choroby towarzyszące łuszczycy są uciążliwe, trudne do leczenia i wymagają specjalistycznej oraz długiej terapii.

Łuszczyca a nadciśnienie tętnicze

Nadciśnienie tętnicze (⇐ tu poczytacie o diecie) może być poważną konsekwencją łuszczycy, na jego rozwój może wpływać bardzo wiele czynników m.in. tlący się stan zapalny może powodować wydzielanie większej ilości czynników presyjnych – tych, które kurczą naczynia krwionośne.

Chorujący na łuszczycę częściej zapadają na tzw. zespół metaboliczny, objawiający się otyłością, nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą. Im więcej tkanki tłuszczowej, tym więcej naczyń oporowych. Nadmiar tłuszczu powoduje wzrost oporu obwodowego i ciśnienia tętniczego. To samonapędzające się koło!

Są to procesy rozwijające się bardzo długo, nawet od 10 do 20 lat, jednak powstanie powikłań takich jak nadciśnienie, cukrzyca i otyłość stanowi poważne zagrożenie przedwczesnego zgonu, dlatego należy jak najszybciej zadbać o zmianę trybu życia!

W jaki sposób łuszczyca przyczynia się do występowania otyłości?

Stany zapalne toczące się w organizmie zaburzają równowagę metaboliczną, przyczynia się do tego także wieloletnie leczenie łuszczycy sterydami. Zdarza się, że pacjenci próbują zagłuszyć problemy zdrowotne i stres, który im towarzyszy, zajadając się słodyczami, ciągle podjadając, unikając ruchu, co w konsekwencji prowadzi do otyłości.

Niektórzy pacjenci mogą zaobserwować odwrotną reakcję organizmu – utrata wagi spowodowana niedotlenieniem narządów i uogólnioną miażdżycą może spowodować wyniszczenie organizmu i w konsekwencji niewydolność wielonarządową!

Łuszczyca może dawać objawy w bardzo wielu narządach, nie tylko na skórze. Stan zapalny, który dotyka wyściółki naczyniowej w tętnicach będzie powodował uszkodzenie śródbłonka i predysponował do występowania blaszek miażdżycowych. Taki proces stanowi poważne zagrożenie udarem mózgu!

Ważne jest, aby edukować pacjenta chorującego na łuszczycę i wspierać jego działania prozdrowotne, które umożliwią zahamowanie rozwoju chorób współistniejących.

Najpoważniejsze zagrożenie stanowią choroby współistniejące z kręgu sercowo-naczyniowego, czyli miażdżyca tętnic oraz tętniak aorty. Łuszczyca może być także przyczyną do występowania choroby wieńcowej i migotania przedsionków.

Choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelit współtowarzyszą łuszczycy!

Choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego należą do grupy chorób autoimmunologicznych o podłożu zapalnym, stąd zdarza się, że współtowarzyszą łuszczycy.

Chorobę Leśniowskiego-Crohna zalicza się do grupy schorzeń nazwanych nieswoistymi chorobami zapalenia jelit i może dotknąć każdego, bez względu na wiek oraz tryb życia.

Łuszczyca i jej związek z depresją!

Badania wykazują, że aż 30% pacjentów dotkniętych łuszczycą zmaga się z depresją, a drugie tyle ma skłonność do stanów lękowych.

Jeśli pojawia się łuszczyca u dzieci i objawia się coraz bardziej rozległymi zmianami skórnymi, zwykle powoduje dyskomfort i wstyd u młodego człowieka. Chorujący na łuszczycę czują się wyobcowani i inni niż większość rówieśników, co negatywnie oddziałuje na psychikę.

Lęk przed reakcją otoczenia jest bardzo silny, a problem emocjonalny chorego rozwija się powoli, uniemożliwiając normalne funkcjonowanie w społeczeństwie.

U osób dotkniętych łuszczycą obserwuje się obniżenie nastroju, dlatego pacjenci powinni być objęci również pomocą psychologiczną, aby uniknąć pogłębiania narastających problemów emocjonalnych.

Łuszczyca a choroby oczu

Oko zawiera w sobie białka, przeciwko którym organizm może produkować przeciwciała i doprowadzić do zapalenia siatkówki lub rogówki. Tlący się stan zapalny w przebiegu łuszczycy może wywoływać również bardzo rzadkie i trudne do wyleczenia zapalenia struktur oka.

Interdyscyplinarne leczenie łuszczycy

Łuszczyca to choroba, do której leczenia trzeba podchodzić interdyscyplinarne. Chory wymaga badań internistycznych i ogólnej oceny stanu organizmu. Jeżeli kardiolog, reumatolog, okulista lub internista zauważą czynniki rozwoju uszkodzenia któregoś z układu, powinni w porę zacząć działać i rozpocząć też edukowanie pacjenta jak ma żyć, aby uniknąć groźnych powikłań, w tym także przedwczesnego zgonu.

Łuszczyca to nie tylko choroba skóry. Uwaga na choroby współistniejące! – posłuchaj podcastu

Sprawdź także >>  Żywokost – zastosowanie w medycynie

ZapiszZapisz

ZapiszZapisz

ZapiszZapisz

ZapiszZapisz

ZapiszZapisz

ZapiszZapisz

2 KOMENTARZE

  1. polecam ten artykuł nie idzmy od razu do lekarzy bo oni nic nie wiedzą o leczeniu tej choroby warto przeczytać konopiafarmacja . wordpress . com/2018/04/23/luszczyca-skuteczne-leczenie-olejem-konopnym

  2. Mam łuszczycę od 30 lat i nie zdarzyło mi się żeby jakikolwiek lekarz podszedł do mnie w sposób opisany w artykule. Nikt nie przeprowadził badań w podanych kierunkach. Żenujący poziom medyków w tym kraju.

Zapytaj lub skomentuj:

Napisz komentarz
Podaj swoje imię