Strona główna Fitoterapia, ziołolecznictwo Strona 9

Fitoterapia, ziołolecznictwo

Ziołolecznictwo (fitoterapia) ma nam naprawdę sporo do zaoferowania. Umiejętne wykorzystywanie działania roślin leczniczych może przynosić znaczne korzyści dla zdrowia, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdy borykamy się z wieloma chorobami cywilizacyjnymi i co za tym idzie, z nadmiernym spożyciem leków syntetycznych.

Warto sięgnąć do historii i wspomnieć o Hipokratesie, lekarzu ze starożytnej Grecji, który sklasyfikował 455 roślin leczniczych, pisząc rozprawy dotyczące ich stosowania. Z kolei Pedanios Dioskurydes, lekarz, farmaceuta i botanik grecki, przyczynił się do stworzenia kompendium sześciuset leków „De materia medica” – dzieła, w którym zawarte zostały cenne informacje o znaczeniu i wykorzystywaniu roślin leczniczych.

W krajach takich jak Chiny czy Japonia wiedza o ziołolecznictwie przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. W medycynie Dalekiego Wschodu lekarze po dziś dzień uważają, że wiele chorób można wyleczyć roślinami leczniczymi. Fitoterapia stanowi też stały element profilaktyki zdrowia.

Polska w zakresie stosowania ziołolecznictwa także ma się czym pochwalić. Osoby zainteresowane fitoterapią znają zapewne postać Ojca Grzegorza Sroki, który był niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie fitoterapii i słynnym polskim, a być może i światowym zielarzem zakonnym. Bardzo często jego spostrzeżenia dotyczące terapeutycznego działania ziół były w późniejszym czasie pozytywnie weryfikowane przez badania naukowe. Franciszkanin przez ponad pięćdziesiąt lat swojego życia zajmował się ziołolecznictwem i udzielił porad blisko półmilionowej rzeszy chorych. Był autorem licznych publikacji z dziedziny ziołolecznictwa, a jego słynny poradnik ziołowy ukazał się już niemalże w jednym milionie egzemplarzy.

Niebagatelny wkład w rozwój ziołolecznictwa wniósł także Ojciec Andrzej Czesław Klimuszko, wybitny zielarz, który opracował model leczenia ziołami, polegający na stosowaniu ich zespołowo, w zestawach wieloskładnikowych. Dobierał je według zasad bardzo ważnej, harmonijnej współzależności, ułożonej przez niego po wielu latach mozolnych doświadczeń. O. Klimuszko jest autorem książki „Wróćmy do ziół leczniczych”, która zawiera 151 recept zespołowych na 127 jednostek chorobowych, ujętych w 12 większych grupach farmakologicznych.

W niniejszym dziale „Fitoterapia, ziołolecznictwo” chcemy przybliżać Państwu zagadnienia związane z leczniczym wykorzystaniem roślin. Jednocześnie uczulamy, że stosowanie ziół powinno odbywać się w porozumieniu z lekarzem/dietetykiem klinicznym, zwłaszcza gdy pacjent stosuje na codzień leki syntetyczne i zmaga się z jakąś chorobą przewlekłą.

Strategia World Health Organization (WHO) w zakresie Medycyny Tradycyjnej (TM) na lata 2014-2023 zakłada zintegrowanie Medycyny Tradycyjnej, w tym ziołolecznictwa (fitoterapii) w ramach krajowych systemów opieki zdrowotnej. Polska niestety pozostaje daleko w tyle za innymi krajami, jeśli chodzi o wdrażanie tejże strategii.

Studenci wydziałów lekarskich, lekarsko-dentystycznych, farmaceutycznych, z zakresu dietetyki, a więc osoby kompetentne powinny być kształcone i wspierane w zdobywaniu szerokiej wiedzy na temtat medycyny tradycyjnej. Ta medycyna wg WHO powinna stanowić kluczowe wsparcie dla medycyny konwencjonalnej (CM, Conventional Medicine).

Tylko poprzez odpowiednie regulacje dotyczące jakości produktów, przez edukację i szkolenia można zapewnić bezpieczeństwo, właściwe stosowanie i efektywność zintegrowanej terapii TM & CM.

“Zagadnienia ziołolecznictwa są nierozerwalnie związane z praktyką lekarską, dlatego powinny być wykładane na uczelniach wyższych”, podkreśla dr Krzysztof Błecha z Sekcji Fitoterapii Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.