Aloes zadba o sprawny układ pokarmowy i Twoją odporność

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) aloes jest najbardziej biologicznie czynną rośliną. Znajduje się w nim ponad 75 substancji czynnych, które zwiększają odporność organizmu i mają pozytywny wpływ na układ pokarmowy. Lista zalet aloesu jest długa, ale musimy także pamiętać o środkach ostrożności oraz możliwych interakcjach, zwłaszcza z zażywanymi lekami!

[aktualizacja: 05’2022]

W literaturze można odnaleźć 300 – 420 gatunków tej niezwykłej rośliny, z czego 20 gatunkom przypisuje się właściwości lecznicze. Najbardziej popularny jest aloes zwyczajny (Aloe barbadensis Mill, zwany też Aloe vera L.) i aloes drzewiasty (Aloe arborescens Mill), który często znajduje się na naszych parapetach. Historia wykorzystania aloesu sięga zamierzchłych czasów. Już pierwsze ślady można odnaleźć na Dalekim Wschodzie 3000 lat przed naszą erą.

Aloes to roślina, której działanie można wykorzystać w niemal każdym miejscu naszego organizmu i są na to dowody naukowe.

Można go stosować zarówno od wewnątrz, jak i na zewnątrz. Aby w pełni można było wykorzystać właściwości aloesu, musi on być hodowany przez 3-4 lata w odpowiednich warunkach.

Dlaczego aloes cieszy się złą sława?

Przez dłuższy czas aloes nie cieszył się dobrą sławą. Zarzucano mu, że ma działanie silnie przeczyszczające i uczulające. Nie było to oczywiście bezpodstawne.

W liściu aloesu, a dokładniej w jego skórce, znajdują się substancje należące do grupy tzw. antrachinonów – aloina i emodyna. Wykazują one działanie niekorzystne i wyklucza się ich spożycie. To właśnie te substancje są na tyle silne, że w stanie naturalnym aloesu nie ruszają żadne zwierzęta ani owady, jest to jego tajna broń.

Gdzie szukać cennych składników aloesu?

Wszystkie substancje zdrowotne/lecznicze znajdują się w miąższu tej rośliny. Z tego względu tak ważna jest odpowiednia technika pozyskiwania miąższu. Polega ona na obieraniu liścia ze skóry, tzw. „filetowaniu”. Pozyskany miąższ musi być bardzo sprawnie przekazany do dalszej obróbki, by zachować wszystkie cenne składniki.

„Filetowanie” liści aloesu pozwala na usunięcie substancji szkodliwych a pozostawieniu tylko tego, co najbardziej wartościowe.

Miąższ aloesu składa się w około 95% z wody, reszta to sucha masa, która to wykazuje niezwykłe właściwości. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) aloes jest najbardziej biologicznie czynną rośliną. Znajduje się w nim ponad 75 substancji czynnych.

Substancje czynne zawarte w aloesie

Aloes to prawdziwa skarbnica substancji czynnych, znajdziemy w nim:

• substancje mineralne: wapń, żelazo, magnez, cynk, miedź, mangan, sód, potas, chrom, fosfor
• witaminy: wszystkie z grupy B w tym witamina B12 – absolutny ewenement wśród roślin, C, beta-karoten, cholina, kwas foliowy
• aminokwasy: alanina, arginina, cystyna, kwas asparaginowy i glutaminowy, glicyna, histydyna, hydroksyprolina, seryna, leucyna, izoleucyna, lizyna, metionina, fenyloalanina, treonina, tyrozyna i walina
• białka: lektyny
• substancje działające przeciwbólowo: lupeol (naturalny kwas salicylowy), mleczan magnezowy
• nienasycone kwasy tłuszcowe: linolowy, linolenowy, myristilowy, kaprylowy, palmitynowy, stearynowy
• substancje działające przeciwzapalnie: bradykinaza, beta-sitosterol (pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi), kampesterol (chroni stawy i kości przed degradacją)
• substancje działające przeciwbakteryjnie: kwas cynamonowy, lupeol, fenole, związki siarkowe
• antrachinony i pochodne: aloina, barbaloina, izobarbaloina, antracen, antranol, kwas aloetynowy, emodyna, estry kwasu cynamonowego, kwas chryzopranowy, rezistannol. Spośród tych substancji tylko aloina i emodyna mają niekorzystne działanie, dlatego zaleca się spożywanie jedynie czystego miąższu
• enzymy: peroksydaza, amylaza, cellulaza, katalaza, oksydaza, karboksypeptydaza, fosfatada zasadowa i inne
• ligniny: podstawowym ich składnikiem jest celuloza; badania wskazują, że dzięki tym składnikom aloes ma zdolność wnikania w głąb ludzkiej skóry
• saponiny: związki z grupy glikozydów, mające działanie ściągające, lekko odkażające i myjące
• węglowodany: mannan czysty i acetylowany, glukomannan acetylowany, glukogalaktomannan, galaktan, arabinogalaktan, substancje pektynowe
• sacharydy: mannoza, glukoza, L-ramnoza, aldopentoza.

Aloes i zawarty w nim silny przeciwutleniacz – polisacharyd

Podkreślić należy odkrycie w aloesie polisacharydu, do tej pory mało znanego i jego zaskakujących właściwości. Pełna jego nazwa brzmi: 8-C-beta-D-[2-O-(E)-kumaroil]glukopiranozyl-2-[2-hydroksy]-propylo-7-metoksy-5-metylochromon.

Polisacharyd to bardzo silny antyutleniacz, działający antynowotworowo i antystarzeniowo – ma zdolność unieszkodliwiania wolnych rodników.

Warto również podkreślić tutaj cenne właściwości mukopolisacharydu aloesowego, za które odpowiada acemannan. Mukopolisacharydy to naturalne związki chemiczne należące do grupy wielocukrów o długim łańcuchu węglowym. To właśnie tym związkom naukowcy przypisują to niezwykłe działanie zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz.

Sprawdź również: NLPZ – czy jesteśmy od nich uzależnieni?

Acemannan określany jest mianem „najsilniejszego immunomodulatora pochodzenia roślinnego”. Ma również działanie przeciwwirusowe, przeciwnowotworowe i przyspiesza gojenie się ran. Trwają badania i próby podania tego izolatu chorym na AIDS.

Polisacharydy aloesowe łączą się z toksynami słabo lub wcale nierozpuszczalnymi w wodzie, wspomagając oczyszczanie nerek, wątroby i skóry, które wydalane są następnie przez jelito grube.

Aloes – zakres działania udokumentowany naukowo

Miąższ aloesowy zwiększa odporność organizmu, reguluje przemianę materii, poprawia trawienie i zapobiega zaparciom. Ma również działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwnowotworowe i odkażające. Przyspiesza też regenerację i odbudowę tkanek i skóry.

To może Cię zainteresować: Żyworódka pierzasta. Jak sok z żyworódki wpływa na nasze zdrowie?

Aloes i jego działanie na układ pokarmowy

Aloes pobudza wzrost dobroczynnych bakterii Lactobacillus, a hamuje namnażanie grzybów m.in. Candida albicans, Helicobacter pylori, Salmonelli, Shigelli.

Aloes w żołądku i dwunastnicy wzmacnia mechanizmy obronne błony śluzowej, działa przeciwwrzodowo i przyspiesza gojenie nadżerek (te właściwości zawdzięcza m.in. zawartości mukopolisacharydów). Wspomaga również leczenie m.in. choroby Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Aloes ułatwia prawidłowe wchłanianie pokarmów, dzięki czemu zapobiega niedoborom substancji odżywczych.

Naukowcy widzą przyszłość czystego miąższu do picia również w walce z objawami, które towarzyszą takim zespołom złego wchłaniania jak celiakia czy nietolerancja mleka krowiego.

Czysty miąższ aloesowy reguluje funkcje jelitowe. Ludzie na całym świecie cierpią na zaparcia, stosują więc różnego rodzaju środki przeczyszczające, powodujące często biegunki, odwodnienie i niestety – uzależniają się od nich. U osób systematycznie pijących czysty sok aloesowy następuje regulacja częstotliwości wypróżnień, poprzez tonizujące działanie aloesu w jelitach.

Wątroba to narząd o który powinniśmy zadbać w sposób szczególny. To tutaj następuje wstępna „filtracja” wszystkiego, co wprowadzimy do organizmu z zewnątrz. Poza tym wątroba m.in. umożliwia przyswajanie białek, węglowodanów i tłuszczów, uczestniczy w wytwarzaniu substancji biorących udział w prawidłowym krzepnięciu krwi czy też w mechanizmach odpornościowych.

Badania naukowe pokazują, że aloes ma na wątrobę działanie oczyszczające i osłonowe. Aloe vera może służyć jako czynnik wspomagający usuwanie z organizmu reaktywnych metabolitów, w tym chemicznych czynników rakotwórczych i leków.

Aloes dla cukrzyków?

Najwięcej dotychczasowych badań dotyczy wpływu czystego miąższu aloesu na cukrzycę i stany nieprawidłowej tolerancji glukozy. Z badań tych wynika, że składniki zawarte w miąższu działają regulacyjnie na metabolizm cukrów, nie powodując hipoglikemii u osób zdrowych.

U cukrzyków regularnie pijących miąższ aloesowy obserwuje się stopniowe obniżenie poziomu cukru we krwi. W czasie regularnego spożywania aloesu poprawiają się też inne parametry, które nie są prawidłowe u chorych na cukrzycę, np. reguluje się poziom trójglicerydów we krwi.

Poza tym picie miąższu aloesowego doskonale zapobiega cukrzycy, nawet u osób ze złą tolerancją glukozy. Nie dochodzi wówczas do rozwoju choroby.

Można powiedzieć, że aloes działa kompleksowo, gdyż jego doskonałe właściwości sprawdzają się również u osób z miażdżycą. Należy podkreślić, że u osób regularnie pijących czysty miąższ aloesowy odnotowuje się zwiększenie poziomu „dobrego” cholesterolu HDL, kosztem redukcji „złego” LDL.

Aloes dla osób z obniżoną odpornością!

Jak już pisałam, aloes działa wszechstronnie. Należy również uwzględnić jego cudowne działanie na układ odpornościowy, a odporności ludziom zaczyna brakować najbardziej.

To właśnie zachwiane działanie układu odpornościowego powoduje kolejno po sobie następujące schorzenia, w tym choroby autoimmunologiczne.

Wydaje się, że organizm jest bezradny w walce z coraz to bardziej zmiennymi wirusami i grzybami. Prawdą jednak jest, że układ odpornościowy sprawny w 100% poradzi sobie w walce z nimi.

Bardzo duże znaczenie dla prawidłowo funkcjonującego układu odpornościowego mają jelita, a dokładniej flora bakteryjna w nich się znajdująca.

Systematyczne, codzienne spożywanie czystego miąższu aloesowego sprzyja odpowiedniej regeneracji mikroflory jelitowej.

Widzicie już to bardzo szerokie spektrum korzystnego wpływu aloesu na przewód pokarmowy i prawidłowe działanie poszczególnych układów (m.in. odpornościowy, pokarmowy, trawienny). A to jeszcze nie wszystkie zalety tej cudownej rośliny!

Aloes i jego działanie na skórę

Aloes nazywany jest „rośliną od oparzeń”, gdyż doskonale sprawdza się w leczeniu uszkodzonej skóry, spowodowane zarówno wysoką, jak i niską temperaturą, ale także promieniowaniem jonizującym czy prądem elektrycznym.

Jak aloes działa na skórę? Wnika głęboko w warstwy naskórka, utrzymuje odpowiedni odczyn kwasowo-zasadowy skóry, zapobiega namnażaniu się bakterii, wirusów i grzybów, działa przeciwzapalnie i ściągająco, zmniejsza ból i świąd, nawilża skórę, przyspiesza podskórne krążenie krwi i regenerację tkanek.

Dermatolodzy polecają zastosowanie aloesu w kosmetologii, gdyż aloes również regeneruje i odmładza skórę. Dzięki temu, że ma zdolność przenikania przez naturalny hydrolipidowy płaszcz ochronny dociera do warstw głębokich skóry i działa już tam, a nie tylko na powierzchni.

Ciekawostka: miąższ aloesowy i ludzka skóra mają to samo pH 5,2 – 5,6.

Aloes znajduje również zastosowanie przy: otarciach, trądziku, przebarwieniach, egzemie, atopowym zapaleniu skóry, łuszczycy, rozstępach i bliznach, alergiach skórnych, łupieżu, nowotworach skóry, żylakach, hemoroidach, problemach ze stawami czy ukąszeniach.

Roślinę tę odnajdziemy również w kremach nawilżająco-regenerujących, maseczkach kosmetycznych, tonikach, mydłach i produktach do higieny intymnej, w płynach na porost włosów, szamponach i odżywkach do włosów, a także w okładach antycellulitowych.

Aloes doceniają też stomatolodzy oraz osoby borykające się z chorobami jamy ustnej!

Aloes odgrywa dużą rolę w leczeniu m.in. liszaja płaskiego, nawracajacych aft, zapalenia wyrostka zębodołowego, przyzębia, stanów zapalnych po leczeniu kanałowym, wspomaga leczenie zapalenia dziąseł.

Problemy te może leczyć zarówno płynny miąższ aloesowy jak i pasta do zębów z zawartością czystego miąższu. Wykorzystać ją można również w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej u dzieci poprzez pędzlowanie jamy ustnej.

Kto powinien zachować środki ostrożności?

Czysty miąższ aloesowy ma jednak pewne zaostrzenia do stosowania.

1. Nie należy wprowadzać go do diety u kobiet w ciąży jak i karmiących, gdyż wypłukiwane toksyny mogą przedostać się do dziecka, powodując m.in. nadpobudliwość czy biegunki.
2. Poza tym badania sugerują, że aloes może powodować skurcze macicy i przedwczesny poród, bądź zagrożenie dla ciąży.
3. Uważać muszą też osoby ze stwierdzonymi kamieniami w pęcherzyku żółciowym lub nerkach.
4. Niektóre osoby mogą reagować pieczeniem, zaczerwienieniem i uczuciem kłucia, biegunką czy bólami brzucha. Z tego względu należy go wprowadzać do diety stopniowo i obserwować swój organizm, z czasem zwiększając przyjmowaną ilość.

UWAGA! Powinniśmy pamiętać, że stosowanie aloesu z niesprawdzonych źródeł, bądź z dodatkiem skórki może nasilać dolegliwości.

Będąc świadomym nieocenionych właściwości czystego miąższu aloesowego, zastosujmy go w codziennej diecie już dzisiaj. Podawajmy go najmłodszym w rodzinie, dorosłym, a także seniorom.

Istnieją firmy mające w swojej ofercie różne produkty i preparaty zawierajace miąższ aloesowy.

Należy uważnie podchodzić do tego skąd i co kupujemy, pamiętając, że jedynie produkty z czystym miąższem aloesowym mają działanie prozdrowotne i lecznicze

Sprawdź również: Zioła na odporność